Geweldig, een Drent die aangeeft wanneer het weer tijd is voor zijn jachttraining. Nu, wij hebben er één die dat doet. En zijn naam is Floris. Door het wisselen van zijn gebit was het verstandig om even de training tijdelijk te stoppen. Maar begin deze week tijdens een wandeling, kwam Floris met een dode vogel in zijn bek uit de struiken lopen. Hij was er heel trots op en moest dat natuurlijk laten zien aan de rest van de roedel alvorens hij de vogel kwam afgeven. Als baasje moet je op zo’n moment blij zijn en het wild aannemen. Maar ik kan vertellen dat een vogel in verre staat van ontbinding nu niet echt een pretje is om aan te pakken. Maar goed, stoere hond, stoer baasje.
Met dit duidelijke signaal van Floris en een kleine check of zijn grote Drenten gebit er al toe is, hebben we de jachttraining met dummy’s en wat wild hervat. Gewone canvas dummy’s vindt ie niks, maar een dummy met een nep bontje is gelukkig wel interessant. De eerste oefeningen om alleen de dummy vast te pakken en weer los te laten, is even wennen. Maar na een paar keer proberen gaat het al steeds beter. Veel leuker is natuurlijk de dummy apporteren. Na ons signaal ‘apport’ rent Floris keurig weg om de dummy te halen. Met de woorden “kom voor Floris” moet de dummy weer teruggebracht worden. Geheel in de stijl van een Drent moet er eerst nog een extra rondje gelopen worden met de dummy voordat deze uiteindelijk voor onze voeten wordt neergelegd.
Omdat een hond, en in dit geval Florrie Knorrie ( een van de bijnamen van Floris. Hij heeft er meer maar deze zijn niet allemaal geschikt om op Social Media te noemen) ook veel leert van kijken tijdens een training, besluiten we bij de volgende keer Eva mee te nemen. Zij is praktijk bejaagd en kan een apport met echt wild voordoen. En inderdaad, het is wel spannend voor Floris, maar hij komt de ganzenvleugel netjes brengen. De vleugel zoeken in de struiken is een stukje moeilijker. Met hulp van Eva komt het uiteindelijk goed. Het is mooi om te zien dat Floris Eva letterlijk volgt en precies doet wat zij doet.
Naast de jachttraining heeft Floris ook kennis gemaakt met drukke verkeerswegen en kruispunten. Ook dat hoort erbij als je in de stad woont. Met zijn staart tussen de poten stond hij naar de voorbij rijdende auto’s te kijken. Maar al snel liep hij rustig aan de lijn mee. Heel goed van hem !
Gelukkig was er ook tijd om te spelen maar ook voor een afspraak met een andere Drenten-roedel. Goed voor de sociale en hondse contacten. Dus met zijn allen in de auto naar de roedel van oma Nienke. Heerlijk om te zien dat er 10 Drenten door de tuin struinen en spelen met elkaar. Overigens is Floris zijn roots niet vergeten; hij vermaakte zich prima in de “rotsentuin”. Misschien deed hem het denken aan de prachtige ongerepte natuur van zijn geboorteland..
[Best_Wordpress_Gallery id=”8″ gal_title=”blog7″]