In december 2010 kwam onze eerste Drentsche Patrijshond Ruben Max van de Sebastiaans Hoeve bij ons wonen. Wat hij bij ons teweeg bracht is niet zomaar met één pen te beschrijven. Kort samengevat: in december 2013 hadden we 4 Drentsche Patrijshonden ( 2 reuen en 2 teven) en een kennelnaam! Onze droom: zelf een nestje fokken.
Helaas werd onze droom verstoord. In juni 2014 werd Max ziek. Geen simpel griepje of zo maar die vreselijke ziekte: Kanker. Omdat opereren risicovol was en kans op genezing erg klein, hebben we in overleg met de dierenarts besloten om Max alleen te behandelen voor eventuele pijn en hem nog een mooie tijd te geven die hem nog rest. Op 30 september 2014 was zijn tijd om. Met heel veel verdriet hebben we hem laten gaan. Nu branden we elke dag een kaarsje bij zijn urn en foto….
Maar ook hier geldt; het (roedel)leven gaat door.
Onze jongste reu Geoff George van de Sebastiaans Hoeve (zoon van Max) is een succesvolle dekreu en heeft inmiddels voor een behoorlijk aantal nakomelingen gezorgd. Het zou ook de bedoeling zijn dat hij onze teven gaat dekken. Voor ons en Geoff betekende dat wachten. Wachten totdat onze oudste teef Eva de leeftijd van 2 jaar zou bereiken. In oktober 2014 werd Eva dan eindelijk 2 jaar. Dat hadden we bereikt. Nu de loopsheid nog…
Vrijdag 26 december 2014, 2e kerstdag
Ongeveer 2 weken eerder dan verwacht; Eva is loops! Tijdens het kerstdiner ging het maar over één ding. Zetten we de plannen om onze droom te verwezenlijken door? Ja, we gaan ervoor! Spannende tijden breken aan….