Weer een week voorbij! Tijd voor een nieuw blog met belevenissen van Floris. Tijd daar zeg je wat. Tijd zoals wij deze kennen, komt in de wereld van de hond niet voor. Maar afgelopen week was tijd toch wel een “dingetje” voor Floris en de rest van de roedel. De wintertijd heeft zijn intrede gedaan. En dan verschuift het moment van eten toch minstens een uur. En dan is er wel besef van tijd! Voordat de horloges van ons vijftal gelijk stonden aan die van ons heeft best een paar dagen geduurd…
In een eerder blog vertelde ik dat wij het verzoek hebben gedaan bij de Raad van Beheer om Floris in te schrijven in het Nederlands Honden Stamboom Boek (NHSB). Deze week hebben de officiële stukken toegestuurd gekregen. Het NHSB is een Drent rijker!
Floris is de trotse bezitter van zeker 4 baasjes maar misschien zijn het er wel 7 0f 8. Daar heeft hij weinig weet van. Maar als deze week Joost en Josien Wegink met hun dochter Anna en haar vriend Joep op visite komen, zie je hem kijken; ik ken jullie! Hij laat zich dan ook uitgebreid knuffelen tijdens het leuke en gezellige bezoek. De plannen voor een volgend bezoek zijn er al. Overigens lijkt het mij best lastig om (mede) eigenaar van een pup te zijn want hij groeit niet bij jou in huis op. Dank voor het vertrouwen Joost en Josien!
Dat een pup veel moet leren en zien om later een evenwichtige, volwassen hond te zijn is belangrijk. Deze week heeft Floris kennis gemaakt met de zee en de duinen. De zee heeft hij alleen geroken en gezien. Dat dat nu een zee is, hebben wij hem verteld. Hij vond het in ieder geval heel spannend. Nog spannender was het spul waar je zo heerlijk in kunt graven maar dan ook tussen je tenen blijft zitten. En nee Floris, zand kun je niet eten. Na deze ontdekking heeft hij heerlijk door de duinen gerend. Tijdens onze wandeling hebben we ook de volg -en blijf oefeningen nog gedaan. De kracht van leren bij een pup is herhaling. Zo ook voor Floris…
[Best_Wordpress_Gallery id=”11″ gal_title=”Blog 8″]